Czym jest naturalne piękno

„Nic nie czyni kobiety piękniejszą, niż jej wiara w to, że jest piękna” ~ Sophia Loren

Czy słyszałaś o Wabi Sabi, która jest trudną do uchwycenia w słowach japońską filozofią piękna wywodzącą się z zen, próbą wyrażenia miłości do życia, zrównoważonej smutkiem wynikającym z nieuchronności końca. Bazuje ona na zasadach prostoty, pokory, powściągliwości, naturalności, radości i melancholii, jak również na zasadzie nietrwałości.


„Dawno temu mężczyzna, wybrawszy się na spacer, napotkał na swej drodze wygłodniałego tygrysa, który rzucił się za nim w pogoń, zapędzając człowieka na skraj małego urwiska. Mężczyzna skoczył, chcąc uniknąć niebezpieczeństwa i udało mu się pochwycić gałąź drzewa wyrastającego ze skarpy. Wisząc tak, dostrzegł drugiego tygrysa u stóp urwiska, wyczekującego na upadek mężczyzny. Gdy siły zaczęły człowieka opuszczać, zauważył on dziką truskawkę rosnącą w zasięgu jego ręki. Z gracją wziął ją do ust w pełni świadomy, że będzie to ostatnia rzecz, jaką zje w swym życiu — jakże słodka była.”


Wabi sabi przypomina właśnie ów słodko-gorzki smak ostatniej truskawki w starej opowieści zen. Piękno wabi sabi jest zabarwione smutkiem i melancholią płynącą ze świadomości, że wszystko przemija, powstaje z nicości i w niej ma swój kres. Można usłyszeć tu echa buddyjskiej koncepcji niestałości znanej jako mujō, głoszącej, iż wszystko na tym świecie jest nietrwałe i musi przeminąć. Sztuce przesiąkniętej duchem wabi sabi udaje się uchwycić owe ulotne ślady tych przemian. Czy to w pękniętej czarce do herbaty, czy w krótkich strofach poezji haiku z wielką wrażliwością pochylającej się nad tym, co małe i niepozorne, czy w kilku przypadkowych i niedokładnych pociągnięciach pędzla.

Niezależnie od interpretacji, których liczba będzie zapewne odpowiadała liczbie komentatorów, wabi sabi zawsze będzie przywodzić na myśl niedoskonałość, nieregularność i prostotę.*

Więcej na ten temat znajdziesz w książce: „WABI SABI Japońska sztuka dostrzegania piękna w przemijaniu” Andrew Juniper.

Może nie chodzi zatem o to, żeby się nie starzeć, ale żeby robić to na własnych warunkach i w zgodzie z sobą ?

Co stanowi fundament holistycznej pielęgnacji skóry?
Nasze ciało i skóra odzwierciedlają naszą kondycję wewnętrzną, zarówno fizyczna, jak i psychiczną. Kiedy pojawia się problem, zawsze trzeba sięgnąć do wewnątrz, by odnaleźć jego źródło, przyczynę i wyeliminować ją dietą, prawidłową suplementacją (również ziołami), aktywnością fizyczną, dobrymi relacjami społecznymi i naturalną pielęgnacją. Mówiąc o holistycznym podejściu do zdrowia i urody nie sposób nie wspomnieć o ajurwedzie, którą uważa się za matkę medycyny, a jej koncepcje stanowią podstawę medycyny chińskiej, arabskiej i greckiej. Również współczesna medycyna zachodnia, a także homeopatia, naturopatia i aromaterapie przejęły wiele ajurwedyjskich sposobów leczenia. Uważa się, że początki ajurwedy sięgają 4000 – 6000 lat p.n.e. i że stanowi ona część Wed, będącego najstarszym znanym przekazem pisemnym ludzkiej cywilizacji. Legenda głosi, że kiedy ludzie zaczęli cierpieć na rozmaite choroby, u podnóża Himalajów zebrała się grupa mędrców, którzy postanowili wysłać jednego z oświeconych mędrców, posiadającemu dzięki boskiemu błogosławieństwu mądrość ajurwedy, by wyleczył ludzi i nauczył ich, jak chronić zdrowie stosując „wiedzę o życiu”.*

Więcej w książce „Ajurweda jak dbać o siebie i być zdrowym”, dr Partap Chauhan

Ajurwedyjski przepis na zdrowie

„Kto ma uregulowane jedzenie, sen, pracę i wypoczynek, nie będzie miał problemów materialnych ani fizycznych, kto zachowuje umiar w jedzeniu i wypoczynku, kto z umiarem spełnia wszelkie uczynki i kto umiarkowaną ilość czasu poświęca na sen i czuwanie, doświadczy błogostanu.”~ Bhagawadgita Jedna ze świętych ksiąg hinduizmu skomponowana najprawdopodobniej pomiędzy III a II wiekiem p.n.e.

Ajurwedyjskie rytuały pielęgnacyjne

W ajurwedzie wykorzystuje się następujące sposoby dbania o urodę:

  • oczyszczanie
  • masaże olejowe
  • parówki ziołowe
  • nakładanie kompresów
  • maseczki oczyszczające
  • maseczki odżywcze
  • tonizowanie
  • nawilżanie

Pielęgnacja skóry obejmuje dobrą dietę, picie dużej ilości wody, ćwiczenia, ochronę przed słońcem, ograniczenie spożywania alkoholu, dbanie o dobre trawienie i odpowiedni odpoczynek. Zatem, zmierzając do zatrzymania urody i młodości na dłużej należy paradoksalnie zaakceptować nieuchronność upływającego czasu, który maluje zmiany na naszej twarzy. Trzeba zachować umiar we wszystkim, co robimy, nie przesadzać z pracą, ani odpoczynkiem, zadbać o samopoczucie, relaks i dobre relacje z innymi, a także zaakceptować się takim, jakim się jest i uwierzyć w swoje piękno.